رده‌بندی ابرها چگونه صورت میگیرد؟

هواشناسان جهان بر سر سیستم یكنواختی از رده‌بندی ابرها توافق كرده‌اند . سازمان هواشناسی جهان (WMO ) پای‌بندی به این سیستم را تشویق می‌كند و مسئولیت هرتغییر یا پیشرفتی را كه گاه‌ به‌گاه ممكن است به عمل آید ، بر عهده دارد . رده‌بندی كنونی ، تكامل یافته سیستمی است كه در سال 1803 در انگلستان از سوی لوك هووارد منتشر شده ، و رنو فرانسوی و هیلدبراندسون سوئدی آن را بهبود بخشیده‌اند . سازمان هواشناسی جهانی تعریفها و عكسهای انواع مختلف ابرها را به شكل اطلس منتشر می‌كند . اطلسی دو جلدی در سال 1957 به چند زبان انتشار یافت .
در این رده‌بندی اصراری نیست كه فرآیندهای تشكیل‌دهنده ابرها را در نظر بگیرند ، بلكه به اشكال متمایز ، سایه روشن ، ظواهر كلی و آثار نوری می‌پردازند كه هواشناس نیمه‌حرفه‌ای آموزش دیده می‌تواند آنها را شناسایی كند . هواشناس در مركز تحلیل می‌تواند دیده‌بانیهای ابرها را از چند ایستگاه كنار هم بگذارد تا از فرآیندهایی كه در دست انجام است سررشته‌هایی به دست آورد .
دیده‌بانیهای سطحی و هواپیمایی نشان داده است كه ابرها غالباً در گستره‌ای از ارتفاعات یافت می‌شود كه از تراز دریا تا بلندای زیرین مرز تغییر می‌كند . در زیرین سپهر ، بخشی از جو كه معمولاً ابرها در آنجا حضور دارند به سه (( اشكوب )) تقسیم شده است : بالا ، میانه ، و پایین . كلاله‌ای ( سیروس ) ، كلاله‌ كومه‌ای ( سیروكومولوس ) ، و كلاله‌ پوشن (سیرواستراتوس ) در اشكوب بالا واقع‌اند . فراز كومه‌ای ( آلتو كومولوس ) در اشكوب میانه قرار دارد ؛ پوشنی ( استراتوس ) و پوشن كومه‌ای ( استراتوكومولوس ) در اشكوب پایین قرار دارند . فراز پوشن ( آلتواستراتوس ) معمولاً در اشكوب میانه یافت می‌شود ، ولی اغلب به ارتفاع بالا گسترش می‌یابد ؛ باراپوشن ( نیمبواستراتوس ) ،كومه‌ای ( كومولوس ) ، و كومه‌ای بارا ( كومولونیمبوس ) در چند تراز گسترده است . اشكوبها هم‌پوشی دارند و با عرض جغرافیایی تغییر می‌كنند.