نوروز 1403

دانی که رود با تو چه گوید محصلم            گوید که سبزه زار بود نوش حاصلم

آن کوه سربلند بگوید به گوش تو               با این همه غرور به پستی است منزلم

صحرا و دشت با همه سبز و خرمی            از شوق می نگرد به تو با چشم پُر نَمی

کای  خوب من -طبیعت زیبا- هَمی نگر           از کشت زار - تو هم - بهره ای ببر

جغرافیا به تو می آموزد این سخن                گشتی بزن به سراپرده ی وطن

دل پاک کن به خدا از غبار غم                      کوته سخن بکن تو هم از این زیاد و کم

غم ها به کوره ی شادی - تو آب کن             "برخیز و عزم جزم به کار صواب کن"

"خورشید مَی ز مشرق ساغر طلوع کرد"     " گر برگ عیش می طلبی ترک خواب کن"

گروه جغرافیای شهرستان نقده...