تفاوت کشورهای ثروتمند و فقیر

این كشور مانند یك كارخانه پهناور و شناوری می‌باشد كه مواد خام را از همه جهان وارد كرده و به صورت محصولات پیشرفته صادر می‌كند. مثال بعدی سوئیس است. كشوری كه اصلاً كاكائو در آن به عمل نمی‌آید اما بهترین شكلات‌های جهان را تولید و صادر می‌كند. در سرزمین كوچك و سرد سوئیس كه تنها در چهار ماه از سال می‌توان كشاورزی و دامداری انجام داد، بهترین لبنیات (پنیر) دنیا تولید می‌شود. سوئیس كشوری است كه به امنیت، نظم و سختكوشی مشهور است و به همین خاطر به گاوصندوق دنیا مشهور شده‌است. (بانك‌های سوئیس( افراد تحصیل‌کرده‌ای كه از كشورهای ثروتمند با همتایان خود در كشورهای فقیر برخورد دارند برای ما مشخص می‌كنند كه سطح هوش و فهم نیز تفاوت قابل توجهی در این میان ندارد. نژاد و رنگ پوست نیز مهم نیستند. زیرا مهاجرانی كه در كشور خود برچسب تنبلی می‌گیرند، در كشورهای اروپایی به نیروهای مولد و فعال تبدیل می‌شوند. پس تفاوت در چیست؟ تفاوت در رفتارهایی است كه در طول سال‌ها "فرهنگ و دانش" نام گرفته است. وقتی كه رفتارهای مردم كشورهای پیشرفته و ثروتمند را تحلیل می‌كنیم، متوجه می‌شویم كه اكثریت آنها از اصول زیر در زندگی خود پیروی می‌كنند:

اخلاق به عنوان اصل پایه

وحدت

مسئولیت پذیری

احترام به قانون و مقررات

احترام به حقوق شهروندان دیگر

عشق به كار

تحمل سختی‌ها به منظور سرمایه‌گذاری روی آینده

میل به ارائه كارهای برتر و فوق‌العاده

نظم‌پذیری

عدم تحمیق توده ها

اما در كشورهای فقیر تنها عده قلیلی از مردم از این اصول پیروی می‌كنند. در کشور ما کسی که زیاد کار کند تراکتور نامیده می شود. کسی که به قوانین احترام بگذارد بچه مثبت است. کسی که اخلاقیات را رعایت کند برچسب پاستوریزه خواهد گرفت. کسانی که حقوق دیگران را زیر پا می گذارند و افراد فرصت طلب، آدمهای زرنگ خوانده می شوند. انسانهای منظم، افراد خشک و بی حال هستند و هزار ویک بر چسب... بیاییم از خودمان شروع کنیم و از همین لحظه! ما ایرانیان فقیر هستیم نه به این خاطر كه منابع طبیعی نداریم یا اینكه طبیعت نسبت به ما بی رحم بوده‌ است. ما فقیر هستیم برای اینكه رفتارمان چنین سبب شده ‌است. ما برای آموختن و رعایت اصول فوق كه (توسط کشورهای پیشرفته شناسایی شده است) فاقد اهتمام لازم هستیم.