انواع راه‌ها و آزادراه‌ها

بر اساس تعریف مرکز آمار ایران بزرگراه راهی حداقل با چهار خط است که مسیر رفت و برگشت آن به طور فیزیکی از یکدیگر مجزا بوده و گاه دارای تقاطع‌های هم‌سطح، میدان‌ها و چراغ‌ راهنمایی هستند. در واقع بزرگراه راهی است با روسازی آسفالت یا بتن برای عبور سریع وسایل نقلیه موتوری که دارای معابر رفت و برگشت جدا از هم می‌باشند، هریکی از جهت‌های رفت و برگشت شامل حداقل دو خط عبور است و تقاطع‌های مهم آن معمولا از نوع غیرمسطح است.

آزادراه:

آزادراه یا اتوبان راهی با خطوط رفت و برگشت مجزا است که هیچگونه تقاطع همسطح نداشته و ورود و خروج از آن محدود می‌باشد. غالبا آزادراه‌ها با پرداخت عوارض همراه بوده و معمولا خارج از شهرها احداث می‌شود. در مجموع آزاد راه، راهی است با روسازی آسفالت یا بتن برای عبور سریع وسایل نقلیه موتوری که معبر رفت و برگشت آن کاملا از یکدیگر مجزا و فاقد تقاطع‌های هم سطح بوده، ورود به آن و خروج از آن منحصرا در نقاط معین و محدودی مسیر باشد و طرفین آن دارای دیوارهای توری یا بتنی برای جلوگیری از ورود انسان و حیوان است. 

آزادراه گونه‌ای راه بزرگ و با پهنای زیاد، عاری از تقاطع‌های هم‌سطح، محل گذر خط آهن و خطوط عابر پیاده به‌طور هم‌سطح است که بین شهرها ساخته شده و در فاصله دو شهر بریدگی برای دور زدن در جدول وسط ندارد. شاهراه راه بزرگ اصلی میان دو نقطه است که احتمال دارد از نوع جاده، بزرگراه یا آزادراه باشد.